Τρίτη 10 Ιουνίου 2025
Ψωμάκια και Χαλασμένα Σταφύλια
Μήνυμα από τον Ουρανό στην Βαλεντίνα Παπάγνα στο Σίδνεϊ, Αυστραλία στις 25 Μαΐου 2025
Αυτό το πρωί, με πήγαν στον Ουρανό με τον Άγγελο και συναντήσαμε τον Κύριό μας Ιησού.
Ο Κύριός μας κρατούσε ψωμάκια στα χέρια Του και μου τα έδειχνε.
Ρώτησε, “Ποιος του αρέσει το Ψωμί Μου; Ξέρω ότι στη Βαλεντίνα της αρέσει το Ψωμί Μου.” Ο Κύριός μας αναφερόταν στην Αγία Ευχαριστία.
Άρχισε να σπάει το Ψωμί και να μας δίνει για να φάμε. Το Ψωμί ήταν πολύ νόστιμο.
Είπα, “Ναι, αλλά Κύριε Ιησού, την επόμενη φορά που θα ψήσεις, μπορείς να το ψήσεις λίγο περισσότερο—δεν είναι αρκετά τραγανό. Μόνο λίγο παραπάνω ψήσιμο.”
Ο Κύριός μας είπε, “Της αρέσει το τραγανό ψωμί!”
Αφού κάναμε μια συνεδρία με τον Κύριο, όπου μάς δίδασκε για την Αγία Ευχαριστία, πλησίασε σε μένα μία κυρία κρατώντας μια πλαστική σακούλα. Άνοιξε την άδειά μου τσαντά και έριξε μέσα σταφύλια από τη πλαστική σακούλα.
Κοίταξα τα σταφύλια στην τσάντα μου, μερικά εκ των οποίων ήταν πολύ χαλασμένα, και σκέφτηκα, ‘Αχ, δεν φαίνεται καλά. Πόσο αγενές! Τα πετάει έτσι απλά! Τουλάχιστον θα μπορούσε να τα είχε βάλει σε μια σακούλα. Τι θα κάνω με αυτά τα σταφύλια;’
Η κυρία είπε, “Πρέπει να τα κουβαλήσεις και να τα προσφέρεις στον Κύριό μας.”
Στη συνέχεια εμφανίστηκε μια άλλη κυρία. Πλησίασε σε μένα και έριξε αυτά τα πολύ μεγάλα σταφύλια δίπλα μου, αλλά δεν ήταν δικά μου. Έπαιρνα ένα από τα σταφύλια και το δοκίμασα, και ήταν πολύ γλυκό.
Αυτό σημαίνει το Πολυτίμο Αίμα του Κυρίου μας Ιησού.
Στη συνέχεια βγήκα από εκεί και συνάντησα ένα άτομο. Άρχισε να μου μιλάει στην μητρική του γλώσσα, την οποία δεν καταλάβαινα. Του είπα, “Μάλλον καλύτερα να μιλήσεις αγγλικά. Καταλαβαίνω αγγλικά.”
Είπε, “Ήρθα από την Ευρώπη. Έχω πάει εκεί πολλές φορές με τη γυναίκα μου, αλλά κάθε φορά που επιστρέφω, νιώθω πολύ νοσταλγικός. Μου αρέσει να μένω εκεί, αλλά μετά συνέβησαν πράγματα και τώρα είμαι εδώ. Δεν μπορώ να επιστρέψω.”
Είπα, “Αλλά τώρα βρίσκεσαι στην παρουσία του Κυρίου μας. Τι άλλο θέλεις; Πρέπει να είσαι χαρούμενος.”
Μιλούσε και μιλούσε, λέγοντάς μου, «Η γυναίκα μου είναι επίσης εδώ. Βλέπω τη γυναίκα μου, αλλά πήγε μακριά—πήγε να φέρει κάτι.» Φαίνεται ότι δεν είναι μαζί τους, αλλά πέθανε κι αυτή.
Είπα, “Αχ, γνώρισα τη σύζυγό σου, αλλά περπάτησε πολύ γρήγορα.” Το να περπατάς πολύ γρήγορα είναι η ποινή που πρέπει να υποφέρει αυτή η ψυχή.
Είπα στον άντρα, “Λυπάμαι, αλλά τώρα πρέπει να φύγω. Δεν μπορώ να μιλήσω άλλο μαζί σου.”
Άφησα τον άντρα και καθώς περπατούσα, συνάντησα πολλούς ανθρώπους, άνδρες και γυναίκες, κυρίως όμως γυναίκες. Φαινόταν πολύ φτωχοί. Έμοιαζαν με χαμένα πρόβατα, που περιπλανιούνται παντού, χωρίς να ξέρουν προς ποια κατεύθυνση να πάνε ή τι να κάνουν.
Ξαφνικά έπεσε απόλυτο σκοτάδι και είπα στον Άγγελο, “Θα πάω σπίτι. Θα βρω τον δρόμο μου για το σπίτι.”
Ο Άγγελος είπε, «Κλείσε τα μάτια σου.» Κλείσαμε τα μάτια όπως μας ζητήθηκε.
Μετά άνοιξα τα μάτια μου και όλα ήταν μέσα σε έντονο φως. Ο Άγγελος είπε, «Αυτοί οι άνθρωποι είναι όλοι στο σκοτάδι. Πρέπει να τους προσφέρεις στη Θεία Λειτουργία όταν παρακολουθείς. Προσφέρετέ τους και προσευχηθείτε για αυτούς».
Ρώτησα, «Πού είναι αυτό το μέρος;»
«Ωχ, αυτό είναι πολύ μακριά από εκεί που ζεις», απάντησε ο Άγγελος.
Τους πρόσφερα όλους στη Θεία Λειτουργία σήμερα. Είπα, «Κύριε Ιησού, ελέησε αυτές τις ψυχές. Δεν ξέρω τα ονόματά τους, ειδικά το άτομο που υποφέρει από νοσταλγία».